TAKIM OLABİLMEK YA DA OLAMAMAK

Aslında Beşiktaş Milangaz(4) ve Fenerbahçe Ülker(5) arasındaki serinin özetidir attığım başlık. Bir tarafta sezon boyunca dar rotasyonuna rağmen müthiş bir birlik ve beraberlikle oynayan mücadeleci bir takım varken; diğer tarafta sezon boyunca bireysel çabalarla bir yerlere gelmeye çalışmış ve her yenilgide bir günah keçisi aramış bir takım.

Takım sporlarında adında adından da anlaşılacağı gibi takım olabilmek son derece önemli. Parçaları yerine düzgün oturtmak ve bunu bir sistem halinde işleyebilmek son derece zor bir süreçtir. Ancak doğru yapıyı kurabilirseniz sırtınız kolay kolay yere gelmez. Beşiktaş Milangaz bu sene iki kupa aldı ve son derece hak ederek aldı bu kupaları. Yerli rotasyonu 2-3 kişiye kadar inmiş bir takımdan bahsediyoruz hatta 95 doğumlu Kartal Özmızrak böylesi bir mücadelede süre alıp katkı da verdi. Bunu tek bir şekilde açıklayabiliriz ki o da takım olabilmektir, herkes aynı sorumluluk bilinciyle hareket edip birbirinin kuyusunu kazmak yerine açığını kapamaya çalışmıştır.

İlk maçta mucize gerçekleşti Beşiktaş Milangaz 7 sayılık farktan geri döndü. Burada son topta faul yapmayı bile beceremeyen Fenerbahçe Ülker’in yardımı da büyüktü ancak maç o noktaya gelmesine rağmen pes etmedi siyah beyazlılar ve sezona yayılmış karakterlerini sahaya yansıttılar.

İkinci ve serinin son maçı ise Fenerbahçe Ülker için aslında kazanmak zorunda oldukları bir maçtı ve ilk yarıda kurdukları baskıyla iyi işlerde yaptılar ancak ne olduysa ikinci yarıda oldu ve birden bu baskıdan vazgeçtiler. Sonuçta Beşiktaş Milangaz burada yenilsek bile kendi evimizde bir maç daha şansımız var düşüncesiyle oynuyordu ve baskı Fenerbahçe Ülker’in üstündeydi. Bogdanovic dışında direnen bir oyuncu bile sahada yoktu böyle olunca da Beşiktaş Milangaz beklemediği kadar rahat kazandı.

Maç boyunca “doping yapsana, doping yapsana Ergin Ataman doping yapsana” diye bağıran gerçek basketbolsever olmayanlar daha maç bitmeden çıkmış ve gerçek basketbol taraftarları Beşiktaş Milangaz’ı galibiyetlerinden dolayı alkışladılar. Bu görüntüler Avrupa için çok normal iken bizim ülkemizde takdir konusu bu da ülkemizdeki vahim durumu gösteriyor ancak ne olursa olusun bu tarz centilmenlikleri basketbol sahalarında daha çok görmemiz lazım.

Fenerbahçe Ülker sezon boyunca sakatlıklardan dolayı bir türlü istedikleri ve bizimde alışkın olduğumuz takım gibi yonama sinerjilerini bir türlü oluşturamadılar. Hep çırpındılar ancak çırpındıkça battılar. Son 5 senede 4 şampiyonluk kazanan bir takımdan bahsediyoruz. O bütçeye hiçbir mazeretleri de yok aslında ama takım olabilme ne bütçeye ne de geçmiş başarılara bakar. Aslında sarı lacivertliler için böylesi bir elenme daha iyi bir yapılanma için düşünme sürecini de beraberinde getirebilir. Sonuçta Euroleague Final 4 ülkemizde düzenleniyor ve yine dörtlü finalde bir Türk ekibi yok. Hâlbuki hatırlayın 1 sezon öncesini Fenerbahçe Ülker öyle işler başarmış ki seneye (bu sene için) kesin Final 4 deniyordu. Takımın içinde bulunduğu duruma bir de şimdi bakın. Kenarda yardımcı koçluk görevini üstlenen Ertuğrul Erdoğan gibi tecrübeli bir isim bence bu takımda daha fazla şansı hak ediyor. Tanjevic’in sağlık sorunları nedeniyle takımı devrettiği bu isim o sene bu takımı şampiyon yapmıştı.

Basketbolda takım olmayı başarabilmiş kulüplerin neler yapabildikleri ortada ve bunun beklide en güzel 2 örneği iki kupa kazanmış Beşiktaş Milangaz ile kendilerine top 16 şansı bile tanınmazken Final 4 yapan Olympiakos’tur. Sponsorlar, taraftar desteği, iyi bir koç evet çok önemli ancak her şeyin başı iyi bir takım kimyasına sahip olabilmekte. Çünkü o zaman sahada 5 basketbolcu yerine 1 takım izleyebiliyorsunuz.

                                                                                                                                                                                                                                                                      Mert Yücetepe